ஜீவஜோதி

எண்ண முடியா விண்மீன்களும்
எரிந்து என்றோ விழுகிறதே
விடியும் காலைப் பொழுதினிலே
விரல்விட் டெண்ணவும் முடிகிறதே

அள்ள அள்ளக் குறையாத
ஆற்று மணலும் அத்துப்போச்சே
மெரினா பீச் மணற் குப்பையும்
மெஷினால் சலித்து சுத்தமாச்சே

நீலவானை மூடி நிற்கும்
நிறங்கருமை மேகம் பெய்ய
நிலமகள் உள் வாங்கிய
நிலத்தடி நீரும்கூட வற்றிப்போச்சே

பீதியூட்டும் ஜாதி மதங்கள் மட்டும்
ஜோதியாய் சுடர்விட் டெரிகிறதே
ஊதியணைக்க முடியாமல்
ஊரெல்லாம் பற்றி எரிகிறதே